Het trekken aan de arm van een kind kan erg pijnlijk zijn!

Als kinderen de babyleeftijd voorbij zijn en een beetje kunnen lopen moet je ze eigenlijk elke seconde van de dag in de gaten houden. Ze zijn zo maar weggeglipt en hebben geen idee van gevaarlijke situaties. Begrijpelijk dat ouders hun kinderen daarom vaak bij de arm houden. Zeker als je naar gaat wil je je kind dichtbij je houden!

Kinderen groeien elke dag en hun gewrichtjes zijn hierdoor kwetsbaar. Veel ouders trekken echter vaak -onbedoeld- aan de armpjes van hun kroost, zonder te weten dat je hierdoor vervelende ongelukken kan veroorzaken. Dit wordt ook wel het ‘zondagmiddag-armpje’ genoemd. Het gaat hierbij om een ontwrichting van het spaakbeen, dat ter hoogte van de elleboog zit. Het ontstaat als er te hard aan het armpje wordt getrokken, terwijl het gestrekt is.

Zondagmiddag-armpje
Als je kind na het aankleden, tijdens het stoeien of wandelen ineens begint te huilen als er (te) hard aan het gestrekte armpje is getrokken bestaat er kans dat er sprake is van een zondagmiddag-armpje. In sommige gevallen is zelfs een knapje hoorbaar. Het kind kan of wil de arm niet meer bewegen en houdt hem meestal stil tegen de buik. Daarbij ondersteunt hij de arm met zijn andere handje. In de meeste gevallen kan je zelf niets afwijkends aan de elleboog ontdekken. Het is pijnlijk voor het kindje, maar niet direct schadelijk. De huisarts kan met een kleine beweging het kopje van het spaakbeen weer op de juiste plek zetten.

Let op
Niet meer doen: je kind te hard aan het armpje trekken als je het aankleedt, als je haast hebt of als je het wil tegenhouden. Daarnaast gebeurt het volgende erg vaak: als ouders gaan wandelen met hun kind, zwieren ze het wel eens tussen hen in. Het kind loopt dan tussen de ouders en geeft allebei een hand. De ouders trekken het kind op, nemen een paar stappen en zetten het kind weer neer. Het is beter om een kind tijdens dit zwieren onder de okseltjes te pakken zodat er geen kans bestaat op een ontwrichting. Deel dit bericht met andere ouders!

Bron: Dokterdokter | Beeld ter illustratie