Omdat Hans maar liefst vijftien uur per dag in zijn rolstoel moet zitten is het nodig om een anti-decubituskussen tegen doorliggen of doorzitten ingelegd. Helaas kreeg hij kussens die bedoeld zijn voor mensen die maximaal 70 kilo wegen; Hans weegt negentig kilo. Daarnaast zijn de matjes die hij krijgt tweedehands.
Ook zijn er gaten gevallen in de wieltjes en de rugleuning: “Het is wachten op vervanging. Dat is toch niet teveel gevraagd?” Volgens Hans wordt hij, sinds de Wmo-aanvragen via de gemeente lopen, van het kastje naar de muur gestuurd. Niks gebeurt en nog steeds moet Hans, en velen anderen met hem, in een versleten rolstoel zitten. Normaal is hij geen zeurpiet, maar nu treed hij toch naar buiten. “Waarom doen ze zo moeilijk over het onderhoud van mijn rolstoel? Ik wóón erin, vijftien uur per dag. Dan mag het toch wel deugen?”
Bron: De Gelderlander
Pagina 2/2