Sarah lag op het warme zand van het afgelegen strand. De ritmische golven en het geroep van meeuwen in de verte susten haar in een vredige staat. De zon wierp een gouden tint over de kust, de warmte omarmde haar als een zachte omhelzing. Ze was hierheen gekomen om te ontsnappen aan de dagelijkse stress, op zoek naar eenzaamheid in de schoonheid van de natuur.
Net toen ze haar ogen wilde sluiten, trok iets aan de waterkant haar aandacht. Eerst dacht ze dat het een grote hond was die uit de golven tevoorschijn kwam. Maar toen hij dichterbij kwam, hijgde ze. Het was een enorme eland, zijn vacht druipnat, het water afschuddend als een hond na het zwemmen. Het was zowel fascinerend als angstaanjagend.