Het liet een lachend persoon zien die voor een onderzoeksstation stond. Dit beeld raakte Peter diep en maakte de hele situatie nog echter en aangrijpender. De fragmenten van het leven die verspreid lagen rond de schuilplaats in het koude isolement van de ijsberg vervulden hem met een mengeling van verwondering en een diep gevoel van verbondenheid met de ervaringen van deze onbekende persoon.
Toen Peter verder ging met zijn verkenningstocht, kwam hij een nog duidelijker teken tegen van het doel van de bunker: overal lagen stukken wetenschappelijke apparatuur verspreid. Daaronder vond hij verweerde notitieboekjes gevuld met nauwgezette observaties en gegevens, een kapotte geigerteller en een gehavende telescoop. “Wacht eens even,” zei Peter hardop, terwijl hij alles op een rijtje zette. “Iemand heeft serieus wetenschappelijk werk verricht op deze ijsberg.”