Bruiloften zijn meestal gevuld met vreugde en gelach, maar deze was getint met een onmiskenbare spanning. Iedereen kon het voelen, vooral toen ze een blik wierpen op de ouders van de bruid. De moeder van de bruid, die nerveus met haar voeten tikte, droeg bij aan het ongemak in de kamer. Het gedrag van haar vader was echter nog verontrustender.
Hij deed geen moeite om zijn teleurstelling te verbergen over het feit dat zijn dochter met Kevin trouwde, de zoon van een conciërge. “Onze mooie dochter die trouwt met de zoon van een conciërge?” zuchtte hij, zijn frustratie duidelijk zichtbaar. Hij bleef zuchten en op zijn horloge kijken, alsof hij wilde benadrukken dat hij zijn aanwezigheid daar tijdverspilling vond.
Maar toen veranderde de sfeer drastisch toen de conciërge binnenkwam en met zijn glas een toast uitbracht. De zaal viel in zwijm, alle ogen op hem gericht. De vader van de bruid veranderde op slag; zijn gezicht veranderde van een masker van zorg in een van uiterste shock. Terwijl de conciërge sprak, hing de mond van de vader open, zijn ogen werden wijder en op dat moment leek hij overmand te worden door spijt, zich realiserend hoe zwaar zijn eerdere woorden wogen…
Eloise, enig kind, was altijd een beetje verwend geweest. Haar ouders waren rijk en wilden, zoals de meeste ouders, alleen het beste voor hun kind. Soms leken ze echter een beetje te ver te gaan.
Haar vader, die bijzonder streng was, drong tijdens haar opvoeding altijd aan op uitstekende cijfers. Toen ze ging studeren, was hij heel duidelijk: geen afspraakjes tot ze haar diploma had. Eloise rolde toen alleen maar met haar ogen en dacht dat haar vader gewoon te beschermend was. Ze had nooit gepland om een speciaal iemand te ontmoeten, maar nu ze dat wel had gedaan, beet ze nerveus op haar lip en probeerde ze te bedenken hoe ze het nieuws aan haar ouders moest vertellen.
Toen Eloise Kevin voor het eerst ontmoette, zag ze hem niet als haar toekomstige echtgenoot. Hij leek meer op een verliefdheid op de middelbare school, iets vluchtigs en niet al te serieus – gewoon een geheimpje dat ze voor zichzelf zou houden. Maar naarmate de tijd verstreek, verdiepten haar gevoelens voor Kevin zich aanzienlijk.
Ze begon zijn kalme houding en zijn sterke doelgerichtheid te bewonderen. Eloise was ervan overtuigd dat Kevin het soort persoon was die haar zou steunen en aanmoedigen om haar dromen waar te maken. Hun band, die van vriendschap uitgroeide tot een romance, vervulde haar met vreugde maar ook met een vleugje schuldgevoel.