Een reis terug in de tijd
Toen Daniel de auto eindelijk in het echt zag, voelde het alsof hij in een tijdcapsule stapte. De kastanjebruine suède stoelen zagen er onaangeroerd uit, het chroom glinsterde en de kilometerteller gaf iets meer dan 56.000 mijl aan. Zelfs de asbakken waren brandschoon. Onder de motorkap was elke sticker en elk etiket nog intact, het bewijs van tientallen jaren zorgvuldig eigenaarschap. Elk detail schreeuwde nostalgie uit: de dashboardbekleding van imitatiehout, het trots weergegeven motorkapornament en zelfs de ontbrekende optionele passagiersspiegel die de eerste eigenaar had besloten dat ze die niet nodig had. Het was een zeldzame vondst – een stukje autogeschiedenis dat in perfecte staat was bevroren.
Het onverwachte cadeau
Maar de echte verrassing lag in de kofferbak. Tussen de reservebanden lag een keurig ingepakte rol toiletpapier. Op het eerste gezicht vreemd, maar op de een of andere manier toepasselijk. Het was een kleine, menselijke herinnering aan het dagelijkse leven van de auto. Het was alsof de vorige eigenaar zachtjes knikte naar praktische zaken, zorg en humor. Daniel ontdekte later dat de schoonvader van de vrouw haar ooit een thermostaat voor de auto had geschonken, nog een voorbeeld van het soort attente eenvoud dat haar lange reis kenmerkte.