De directeur van de dierentuin deed een gewaagde oproep: gebruik de kalmte. Hij droeg een reddingsteam op om langzaam dichterbij te komen terwijl andere verzorgers de rest van de troep afleidden met voedsel aan de andere kant van het verblijf. Koko keek toe hoe de redders naderden, maar zolang hun bewegingen langzaam en niet-bedreigend waren, bleef hij kalm, een stille schildwacht.
Ze hielpen Arthur overeind en begeleidden hem naar een ladder. Toen hij eruit begon te klimmen, keek hij nog een laatste keer om naar de grote aap die hem op onverklaarbare wijze had gered. Koko keek hem een lang moment aan voordat hij zich weer bij zijn troep voegde.
Het verhaal ging snel viral. Nieuwszenders over de hele wereld deelden clips van de onwaarschijnlijke ontmoeting. Maar het publiek kende de hartverscheurende reden achter het gedrag van de chimpansee niet totdat een dierverzorger het recente verlies van Koko uitlegde.