De rouwende chimpansee was niet gewoon nieuwsgierig; hij toonde empathie. Hij had een ander wezen gezien, oud en kwetsbaar, en reageerde niet met agressie, maar met een diep en zacht medeleven.
Na een volledig medisch onderzoek begon Arthur wekelijks de dierentuin te bezoeken. Urenlang stond hij bij het verblijf en vaak kwam Koko aan de andere kant van het glas zitten, samen keken ze naar de wereld die voorbijging in rustig gezelschap.
Wat begon als een moment van pure terreur veranderde in een onvergetelijk verhaal over genezing. Een rouwende patriarch vond een moment van doelgerichtheid, een doodsbange opa vond een ongelooflijke beschermer en de wereld werd eraan herinnerd dat empathie de kloof tussen twee harten kan overbruggen, hoe verschillend ze ook zijn.