Andrew knikte, krabbelde zijn naam op en gaf het terug. “Ze willen met je praten,” voegde de agent eraan toe, terwijl hij zijn hoofd neigde naar de auto achter hem. “Heel even maar.” Andrews maag draaide om. Hij draaide zich om en zag de twee meisjes achter uit een SUV van de politie stappen.
Het meisje met de draagtas liep langzaam, haar zus achter haar, zichzelf omhelzend. Ze stopten voor hem, gezichten bleek en getekend, maar niet langer bang. “Ik ben Ivy,” zei het meisje rustig. “En dit is Riley.” Andrew glimlachte flauwtjes. “Andrew.”