Even later liepen ze terug naar de cruiser, voorzichtig begeleid door agenten. Andrew stond daar met de envelop tegen zijn borst gedrukt. Hij keek toe hoe de meisjes uiteindelijk wegreden in de richting van veiligheid, naar huis. En voor het eerst in lange tijd voelde hij zich niet vastzitten. Hij voelde zich niet onzichtbaar.
Hij voelde zich… nuttig. Hij stapte in zijn oude auto, dezelfde die bijna niet wilde starten, en ademde lang uit. Toen hij deze keer de sleutel omdraaide, kwam de motor zonder aarzelen tot leven.