Peter was goed bekend met de minder bekende routes van Haven en gebruikte deze kennis in zijn voordeel bij zijn ontsnapping. Peter navigeerde door de steegjes van de stad en gebruikte het netwerk van over het hoofd geziene paden en binnenwegen in zijn voordeel. Hij dook achter vuilnisbakken om dekking te zoeken toen er een politieauto langsreed, wiens aanwezigheid hem herinnerde aan de urgentie van zijn missie.
De gebruikelijke geluiden van de stad aan zee kregen een nieuwe betekenis terwijl hij zich in stilte voortbewoog, elk onverwacht geluid scherpte zijn alertheid aan. Uiteindelijk kwam Peter uit de steegjes en zag hij de haven, ongewoon stil in het vroege ochtendlicht. Hij kroop dichterbij, bleef op de donkere plekken, zijn blik gericht op het vinden van de boot van zijn zwager.