“Blauwe plekken. Angstreactie op verheven stemmen. Hij wilde dagenlang niet eten. Hij heeft vooruitgang geboekt, maar het trauma verdwijnt niet volledig.” Ze wierp een blik in de richting van de kennel. “Eerlijk gezegd heb ik hem nog nooit iemand zien benaderen zoals hij uw dochter benaderde.”
Ze draaiden zich allemaal om. Ranger had zijn neus weer zachtjes tegen de tralies gedrukt en keek naar Lily met een uitdrukking die – Emily zweerde het – iets weg had van bezorgdheid. Lily giechelde en reikte er met haar kleine handje doorheen. Ranger’s staart kwispelde langzaam en voorzichtig.