Voor een afschuwelijke seconde kreeg de ergste gedachte die ze ooit had gehad vorm: Hij had haar pijn gedaan. Hij viel haar aan. Ik vertrouwde hem en hij deed haar pijn. Woede en angst vermengden zich zo snel dat ze er bijna in stikte. Maar voordat ze nog een stap kon zetten, veranderde het gevecht in het gras. Ranger’s gesnauw veranderde in een gesmoord, wanhopig geluid.
Zijn lichaam schokte een keer hard en zakte toen zijwaarts in het vuil. De stilte viel zo abrupt dat Emily’s huid ging trillen. “Wat gebeurt er?” fluisterde ze. Ze klemde Lily tegen haar borst en sloop naar voren. Ranger lag roerloos, zijn borst ging omhoog in snelle, ondiepe stoten.