De opmerking kwam hard aan bij Andrew. Hij leunde voorover en drukte: “Dus hij was misschien betrokken bij inlichtingenwerk?” De klerk haalde zijn schouders op. “Mogelijk. Maar die dossiers zijn verzegeld en zullen dat waarschijnlijk nog tientallen jaren blijven. Het is beter om niet te diep te graven. Sommige dingen zijn bedoeld om voor altijd geheim te blijven.”
Lopend door het dorp hoorde Andrew gefluister. Twee mannen buiten de pub spraken op lage toon: “Dat is de nieuwe meester van het landgoed. Die plek is vervloekt.” “Is de vrouw van zijn oom niet van de trap gevallen?” “Vallen, mijn voet. Hij duwde haar.” Het venijn in hun stemmen deed een rilling over Andrews rug lopen.