De fles die erin zat, verbrijzelde meteen. “Verdomme!” schreeuwde ze, terwijl ze achteruit deinsde en de rode wijn als een langzaam bewegende wond over de vloer bloedde. Toen hoorde ze het. Een zacht metalen gerinkel terwijl er iets rolde. Ze richtte de zaklamp erop.
Een kleine koperen sleutel was onder de gebroken fauteuil terechtgekomen. Claire hurkte en raapte het op. Het was een oude skeletsleutel, met een label eraan gebonden in vaal lint. Ze draaide hem om. In het messing stonden de initialen C.M. Haar adem stokte.