Het mechanisme binnenin verschoof met een diepe mechanische dreun die als een hartslag door de kelder galmde. Claire stapte instinctief achteruit. Stof schudde van de bovenkant van de kluis toen de deur krakend openging. Ze reikte naar binnen. Eerst dacht ze dat hij leeg was.
Toen zag ze de enveloppe, verzegeld met was met de vage afdruk van haar vaders zegelring. Eronder – goed gestapelde biljetten, gouden munten, oude sieraden en een fluwelen zakje dat zachtjes rinkelde als je het optilde. Daarachter lagen paspoorten, oude aktes en een bankboek.