Twee technici stormden door de dubbele deuren en duwden een brancard vol handdoeken. Dr. Hallett volgde, trok handschoenen aan en zijn stem was kalm maar snel: “Zuurstof klaar, warme zoutoplossing, infuus ingesteld op vierentwintig gauge, we gaan.” Tessa liet de drager zakken; handen leidden de welp op de tafel terwijl monitoren en slangen als bij toverslag verschenen.
Een verpleegster pakte Tessa’s mouw en stuurde haar weg van de gecontroleerde chaos. “We nemen het vanaf hier over – wacht alsjeblieft in de lobby.” Ze probeerde te protesteren, maar de technicus was al verdwenen door openslaande deuren die één keer klapten en vervolgens dichtgingen, waardoor alleen de gemengde geuren van jodium en angst achter haar bleven.