Hij gebaarde naar een technicus. “Maak de reiskrat en de draagbare zuurstof klaar.” Hij draaide zich om en keek Tessa aan. “We hebben misschien twee uur voordat de verdoving is uitgewerkt. Ben je klaar voor nog een ritje?”
Minuten later lag het welpje in een gewatteerde draagzak, vastgemaakt aan een zoemtank. Hallett demonstreerde hoe je de ademhaling controleert. “Als ze vertraagt onder de tien ademhalingen per minuut, bel dan. Open de kist niet.” Hij drukte een opgevouwen blad in haar hand – doseringen, nummers, zijn persoonlijke cel.