De energie van de jongen leek te verdubbelen na hun woordenwisseling, alsof haar poging tot zelfbeheersing een soort uitdaging was die hij moest aangaan. Het eerste nieuwe incident kwam minuten later. Hij had ergens langs de vloedlijn een stok gevonden en sleepte die nu door het zand, lusvormige patronen makend die zonder onderscheid handdoeken en strandtassen kruisten.
Claire merkte niet eens dat hij naderde tot de stok over de rand van haar eigen handdoek schraapte en een streep vochtig, korrelig zand over haar enkel achterliet. Ze keek scherp op, maar de jongen was al weggesneld, te druk bezig met “een racebaan tekenen” om het op te merken.