Gesprekken op nabijgelegen handdoeken namen een duik. Een gezin twee plekken verderop keek heen en weer als toeschouwers bij een wedstrijd; onder een door de zon gebleekte paraplu deden een paar tieners alsof ze niet staarden en faalden.
De moeder keek langs Claire heen naar de jongen, die al weer richting het water snelde, en toen weer terug naar haar laptop. “Het is een strand,” zei de vrouw lichtjes, één schouder ophalend. “Zand gebeurt.” “Natuurlijk,” antwoordde Claire.