De geur van zout en zonnebrandcrème verspreidde zich weer vrijelijk en de enige stemmen die haar nu bereikten waren ver weg en zacht, opgaand in het geluidslandschap van het strand in plaats van er doorheen te breken. Ze strekte haar benen en graafde haar tenen in het warme, poederachtige zand tot het ze helemaal bedolf.
Haar schouders zakten achterover in haar stoel, de stof wiegde haar op een manier die bijna toegeeflijk aanvoelde. Ze sloeg haar boek open, de pagina’s waren nu veilig voor opspattend zand en zandstormen, en haalde langzaam adem uit haar thermosfles.