Mike zette zijn wil achteruit, stap voor stap. Maar bij zijn derde stap bleef zijn hiel haken aan een los stukje grind. Hij viel met een plof op de grond. De telefoon vloog uit zijn hand en slipte uit het zicht. Zijn hele lichaam spande zich aan.
Hij zette zich schrap voor een aanval, zijn hartslag gonsde in zijn oren. Maar in plaats daarvan stopte de beer op een paar meter afstand en liet zijn kop zakken. Voorzichtig liet hij het voorwerp los uit zijn kaken. In het zwakke schijnsel zag Mike een stuk gescheurde kleding met rode vlekken.