Op dat moment waren David en Emma allebei in tranen. Alles begon op zijn plaats te vallen en Emma was opgelucht dat ze eindelijk een verklaring had. De man van wie ze zo veel hield, was nog steeds een goed mens, ook al had hij tegen haar gelogen. Ze wist dat het beter was geweest en dat hij nooit de bedoeling had gehad om haar gevoelens te kwetsen. Emma kon zichzelf niet meer inhouden en liep hem in de armen. “Ik hou zoveel van je,” huiverde ze.
Emma luisterde hoe David zijn hart uitstortte en ze begon het te begrijpen. Ze besefte dat iedereen een verleden had en dat de waarheid soms niet zo duidelijk was. Ze vergaf David zijn leugens en omhelsde hem, terwijl ze een nieuw gevoel van nabijheid en begrip kreeg.