Calvins nieuwe vrouw had een paar jaar eerder haar eigen dochter verloren. Ashley wist dit in grote lijnen, de manier waarop we soms feiten dragen zonder context. Verdriet hing rond Rowena als iets onuitgesproken, aanwezig maar afgesloten, en alleen erkend door stilte en terughoudendheid.
Rowena’s dochter was drieëntwintig toen ze stierf. Een ongeluk, zei iedereen. Er werden nooit details gegeven en Ashley vroeg er nooit naar. Het voelde ongepast, bijna opdringerig, om aan te dringen op antwoorden. De afwezigheid van uitleg werd een soort grens, een grens die iedereen stilzwijgend respecteerde.