Mia ademde maar zei niets. De stilte deed stemmen naar voren leunen. Deze keer, toen een technicus mompelde dat er op het laatste moment een verandering in de bedrading was aangebracht, noteerde Mia de naam op het serviceticket en stopte die als een broodkruimel in haar geheugen. Ze beloofde later de namen en nummers van alle dienstverleners te noteren.
Ondanks de haperingen van de dag werd de ceremonie afgesloten. Ze trouwden onder een hemel die zich tussen de stormen door had hersteld. De receptie bloeide op in warmte: speeches en de band die ritme vond na een valse start. Gasten complimenteerden de kalmte van de bruid. Mia glimlachte omdat alles voelde als een kleine, rechtvaardige overwinning.