Dagen werden weken. Eleanor begon Daniel in tranen te bellen. “Het bestuur zet ons onder druk,” bekende ze. “Mia’s bedrijf is onze laatste optie.” Daniel wist niet wat hij moest zeggen. Jarenlang had zijn moeder alle hendels in handen gehad. Nu werkte er geen enkele meer.
Op het werk fluisterden collega’s bewondering. “Je hebt de zaak Whitmore netjes afgehandeld,” merkte er één op. “Dat moeten zware onderhandelingen zijn geweest,” zei iemand. Mia glimlachte flauwtjes. “Eerlijke onderhandeling,” corrigeerde ze. Het woord hing daar – eerlijk – een begrip dat haar schoonfamilie tot nu toe nooit echt naar haar had uitgebreid.