Hij werd al snel benaderd door een vooraanstaand mediabedrijf dat hem een baan aanbood als junior castingdirecteur. Op 19-jarige leeftijd werd Lucas een van de jongste castingdirecteurs in de industrie.
Hij begreep de moeilijkheden van aspirant-acteurs en artiesten en gebruikte zijn platform om een stem te geven aan degenen die over het hoofd waren gezien of gemarginaliseerd, net als hijzelf.
Lucas stortte zich op zijn nieuwe rol met dezelfde vastberadenheid die zijn fitnesstraject had aangewakkerd. Terwijl Lucas’ carrière bloeide, begonnen de pijnlijke herinneringen aan de middelbare school te vervagen. De avond van de grap op het schoolbal, ooit een bron van diepe vernedering, leek nu een verre, bijna surrealistische herinnering.