Op deze dag herhaalde de cyclus zich. Diane werd halverwege de les betrapt op het bespotten van een lerares en tegen de middag zat Carol smekend bij de directeur. “Ze is al twee keer van school gestuurd. Alsjeblieft, als je haar weer wegstuurt, neemt geen enkele school haar aan.” Haar stem kraakte van uitputting, schaamte en angst.
Het schoolhoofd, oud en vermoeid, wreef over zijn slapen. “U begrijpt dat ze ons weinig keus laat. Verstoring kan niet ongecontroleerd blijven.” Carol leunde naar voren, wanhopig op haar toon. “Geef haar nog één kans. Alsjeblieft. Ze is geen slecht kind. Ze heeft gewoon iemand nodig die gelooft dat ze beter kan.”