Zonder waarschuwing werd de kalmte doorbroken door een hoge gil. De koffie klotste langs haar pols en haar hart sprong in haar keel. Ramen aan alle kanten van het huizenblok schoven open. Buurtbewoners leunden naar buiten en probeerden te ontdekken wat de vredige ochtend had verstoord.
Boven de daken cirkelde een adelaar in wijde, krachtige bogen, zijn vleugels wierpen lange schaduwen over de werven. Toen dook hij met één snelle beweging naar beneden. Samantha had haar stoel nog maar net naar achteren geschoven of ze zag het al: Pablo was van de grond getild, een witte flits die snel de lucht in schoot.