Er kwam een agent die pamfletten achterliet over het rapporteren van waarnemingen van wilde dieren. Elise veinsde onwetendheid en stopte ze in het vuur. Shadow drukte zich tegen haar aan, haar staart streek langs haar hand. De warmte gaf haar rust, maar het schuldgevoel knaagde. Ze bedroog iedereen om haar heen. De last werd met de dag zwaarder.
Elise werd op een ochtend wakker met klauwsporen diep in de muren van de schuur. De frustratie van Shadow had ze ’s nachts gekerfd. Met trillende vingers trok ze de groeven na, zich realiserend dat liefde het instinct niet kon uitwissen. Hij had ruimte nodig. Toch deed haar borst pijn bij de gedachte om hem vrij te laten. Hem overgeven aan de autoriteiten was ondenkbaar.