Ze kocht flesjes en flesvoeding, bang dat koemelk niet genoeg was. Voedertijd werd een ritueel. Shadow’s kaken klemden zich vast en hij dronk met wanhopige gretigheid. Als hij vol was, drukte hij zijn hoofd in de holte van haar elleboog. Elise fluisterde slaapliedjes, haar onrust verzacht door genegenheid.
Met drie weken was Shadow twee keer zo groot. De poten lagen komisch groot over de dekens, de klauwen glinsterden scherper dan spelden. Elise koos shirts en T-shirts met lange mouwen om de krassen van plotselinge speelse uithalen te verbergen. Vrienden plaagden haar dat ze een “kattenmoeder” zou worden Ze lachte mee maar liet hen nooit het dier zien.