De man bevroor bij het geluid en draaide zijn hoofd om naar hen te kijken. Opluchting flitste over zijn gezicht, snel achtervolgd door schaamte en aanhoudende angst. “Oh, Godzijdank,” zei hij met een gespannen stem. “Ik dacht dat ik recht in de vijver zou vallen.” Nora kwam dichterbij, haar ogen al bezig met het scannen van de liaan. “Je zit behoorlijk in de knoop,” zei ze, terwijl ze haar toon kalm hield.
“Maar het lijkt erop dat het houdt.” “Voorlopig,” mompelde de man. “Ik probeerde de knoop aan te passen. Uitgegleden. Stomme fout.” Ethan hurkte bij de voet van de boom en testte de spanning van de liaan. Hij was dik, vezelig en glad afgesleten waar hij keer op keer was gebruikt.