“Benodigdheden? Iemand om je te controleren?” Liam glimlachte, moe maar oprecht. “Ik stel het op prijs. Echt waar. Maar ik vind het fijn zo.” Toen, na een tel: “Als jullie twee vandaag niet waren komen opdagen, had ik misschien al veel langer ondersteboven vastgezeten.” Ethan knikte. “We zullen het niemand vertellen.”
“Dat zou ik op prijs stellen,” zei Liam. Ze daalden voorzichtig af, de verborgen holte achterlatend. Tegen de tijd dat ze de grond bereikten, was de klif weer gewoon steen en wind. Maar de kennis bleef bij hen.