Plaatsen waar finishen belangrijk was – niet om op te scheppen, maar omdat halverwege stoppen betekende dat er iets mis was gegaan. Ze vertrouwden nu genoeg op hun beoordelingsvermogen om door ongemak heen te gaan in plaats van ervoor terug te deinzen. Toen een vriend een rustige kalksteenwand een paar uur buiten de stad noemde – een plek die hij jaren geleden had beklommen – voelde dat goed. Ongewaardeerd. Niet druk.
“Dit voelt als de juiste,” had Ethan gezegd, zonder de zenuwen deze keer te verbergen. Nora lachte het niet weg. Ze controleerde haar rugzak, trok de riemen aan en keek toen weer omhoog naar de klif. “Dan maken we het af,” zei ze eenvoudig. Ze parkeerden die ochtend onder de muur met een strakke, gefocuste energie tussen hen in. Geen grapjes. Geen twijfels.