Daar, op de bodem van de oceaan, lag een zeecontainer. Niet gescheurd of verroest zoals andere die ze meestal terugvonden. Hij was intact en zonder grote schade. Ze leunde naar binnen en las de structurele schaduwen. “Kraanteams, klaarmaken voor de lift,” zei ze.
De mechanische klauwen schoven uit en haakten zich vast aan de container. De bemanning bewoog met perfecte coördinatie, maar toen het hijsen begon, schokte de Solara heftig. De kraan kreunde onder de druk. Katherine greep de rail vast.