Dit was vreemd. Ze zaten op een zeer goed uitgerust sleepschip dat met gemak enorme objecten uit het water kon trekken. Maar op de een of andere manier liet deze ene container de machines worstelen. De bemanning probeerde het opnieuw en met veel moeite en een paar nerveuze gezichten lukte het uiteindelijk om de mysterieuze container uit het water te tillen.
De kabels spanden zichtbaar en de tandwielen van de kraan jankten onder het onverwachte gewicht. Katherine zag hoe de spanningsmeters hoger piekten dan ze ooit had gezien. “Rustig,” riep ze, haar stem kalm maar scherp. Zout water stroomde van de randen van de stijgende container, glinsterend als zweet onder druk. Elke centimeter omhoog voelde verdiend.