“Maar nee, ik ken deze man niet. Ik zweer dat ik hem niet ken. Ik bedoel, we lijken op elkaar, zeker, maar ik heb geen idee wie hij is.” Emily’s hart zonk toen George de telefoon teruggaf aan Peter. Ze had niet verwacht dat hij iets zou bevestigen, maar een deel van haar hoopte op een verklaring, een teken dat deze vreemde ontmoeting gewoon een vergissing was.
“Je hebt geen idee wie hij is?” Vroeg Emily, haar stem nauwelijks fluisterend. Haar ogen zochten de zijne af, op zoek naar een teken van herkenning. “Nee,” antwoordde George resoluut, terwijl hij zijn hoofd schudde. “Ik wou dat ik het kon uitleggen, maar dat kan ik niet. Ik ken hem niet.” De vrouw naast George keek Emily aan met een mengeling van sympathie en verwarring.