Toen, op een ochtend, vond Elise haar naam op de patiëntenlijst van die dag: Olivia Harper, controle na de bevalling. Een stille opluchting overviel haar, onmiddellijk gevolgd door onbehagen. Ze hoopte dat alles goed was gekomen en vroeg zich af wat ze anders zou doen.
Toen Olivia binnenkwam, alleen en met haar baby, ademde Elise zachtjes in. Het meisje zag er gezonder uit, rustiger, haar haar netjes gebonden en haar ogen helderder. Maar onder de oppervlakkige kalmte flakkerde nog steeds iets voorzichtigs, als een vlam die afgeschermd werd door samengeknepen handen.