Toen Elise probeerde te vragen naar vervolgbezoeken, wuifde de moeder haar weg. “Ik zal ervoor zorgen dat ze rust,” zei ze. “De vader weet dat de baby er is en hij zal zich later melden.” Olivia’s ogen schoten omhoog, een snelle, onwillekeurige ruk die Elise niet ontging.
“En hoe zit het met de ondersteuning?” Vroeg Elise zachtjes. “Krijgt ze hulp?” De glimlach van de moeder verstrakte verder. “We hebben een heel besloten huishouden, zuster. We redden het wel.” Ze pakte de deken van de baby bij elkaar alsof ze zowel het kind als het geheim van de wereld wilde afschermen.