“Hij is gewoon nerveus,” zei de verpleegster zachtjes. “Zenuwachtig?” Emily fronste haar wenkbrauwen. “Nieuwe vaders zijn dat altijd,” antwoordde de verpleegster. “En soms vallen ze kleine dingen op. De huidskleur, de haarkleur, die dingen baren ze vaak zorgen zonder reden. Het is heel normaal dat pasgeborenen er meteen na de geboorte donkerder uitzien. Pigmentatie egaliseert na een paar weken.”
Emily’s hart sloeg over. “Dus… het is normaal?” De verpleegster knikte. “Helemaal. Ik heb het al tientallen keren gezien.” Ze gaf Emily een geruststellend kneepje in haar arm. “Laat het je niet raken.” Toen de verpleegster wegging, voelde de kamer kouder aan. Emily keek neer op haar dochter, klein, stil, haar huid opvallend donkerder dan ze had verwacht.