Ze had nauwelijks geslapen. Telkens als ze haar ogen sloot, flitste het beeld van dat opgevouwen bonnetje achter haar oogleden. DNA-test vaderschap. Volledig betaald. Bij zonsopgang had ze de baby al aangekleed, in het autostoeltje gezet en de stad doorgereden voordat ze had besloten wat ze zou zeggen. Haar handen hielden het stuur zo stevig vast dat haar knokkels wit werden.
Ze wist niet of ze wilde schreeuwen, huilen of gewoon begrijpen waarom. Het bord van Riverton Diagnostics verscheen plotseling, steriel en bescheiden. Ze parkeerde scheef, haar hart bonkte. Binnen rook de lobby naar ontsmettingsmiddel en vers papier. De vrouw aan de balie keek op, beleefd maar voorzichtig.