Even bewoog geen van beiden. Toen stapte ze naar buiten. “Emily,” begon hij, maar ze kapte hem af. “Je hebt het echt gedaan,” zei ze met trillende stem. “Ik moest het weten,” zei hij zachtjes. “Wat weten, James? Dat je vrouw je niet bedrogen heeft? Dat je dochter niet van jou is?” Hij deinsde terug. “Doe dat niet hier.”
“Waarom niet? Het kon je niet schelen wie je vernederde toen je wegliep.” “Emily, alsjeblieft,” zei hij, terwijl hij zijn stem verlaagde. “Ik probeer je geen pijn te doen.” “Wat probeer je dan te doen?” schoot ze terug. “Want wat dit ook is, het werkt al.” Hij keek weg, met een gebalde kaak. “Ik moet het gewoon zeker weten. Ik heb de waarheid nodig.” Tranen brandden achter haar ogen.