Terwijl de bemanning triomfantelijk hun vondst omhoog hield, kneep Dave zijn ogen dicht om het beter te kunnen zien. Hij kon zijn ogen nauwelijks geloven. In de armen van de bemanning lag een nest pasgeboren puppies, hun kleine lichaampjes kronkelend en miauwend in het zwakke licht. Dave’s hart sloeg een slag over toen hij naar de reactie van de Duitse herder keek. De hond kwispelde met haar staart en jankte van blijdschap, likte en knuffelde de pups alsof ze de kostbaarste dingen ter wereld waren. Het drong tot Dave door dat dit de vermiste puppy’s waren waar hij al die tijd naar op zoek was geweest. Hij voelde een golf van opluchting en opgetogenheid over zich heen komen, getint met een vleugje schuldgevoel omdat hij de moederinstincten van de hond had onderschat.
Dave’s hart was vol geluk toen hij toekeek hoe de moederhond en haar puppy’s werden herenigd en hij kon het niet helpen om te glimlachen bij het zien van hun speelse en schattige interacties. Hij was opgelucht dat ze veilig waren, maar hij was ook bezorgd over de verblijfplaats van de eigenaar van de hond. Als niemand zich meldde om hen op te eisen, wist hij dat hij de verleiding niet kon weerstaan om voor de hele hondenfamilie te zorgen, met hun kwispelende staarten en zachte ogen.