Zijn hond rende onverwacht het bos in – toen hij hem eindelijk vond, werd zijn bloed koud!

De woorden van de reiziger deden Jakobs rillingen over zijn rug lopen, maar hij liet de tak niet zakken. Hij hield stand, zijn hart bonkte, het gewicht van de situatie verpletterde hem. De reiziger richtte zijn wapen op Jacob, zijn team kwam dichterbij, hun intentie zo duidelijk als het koude staal in hun handen.

Maar voordat de reiziger kon schieten, barstte het bos los met lawaai – loeiende sirenes, lichten die door de bomen flitsten en Bernie’s verwoede geblaf dat weerklonk als een strijdkreet. De reiziger verloor zijn kalmte en zijn ogen werden groot toen het geluid van naderende politievoertuigen de open plek overspoelde.