Zijn hond rende onverwacht het bos in – toen hij hem eindelijk vond, werd zijn bloed koud!

Bernie sprintte op Jacob af, zijn staart kwispelde woest. Hij sprong op en likte Jacobs gezicht alsof hij wilde zeggen: ‘Je bent nu veilig Jacob zakte op zijn knieën en sloeg zijn armen om de hond heen, de overweldigende opluchting bracht tranen in zijn ogen. “Brave jongen,” fluisterde hij, terwijl zijn stem brak.

Terwijl agenten en boswachters de vallen begonnen te ontmantelen, werden de gewonde beren voorzichtig uit hun kooien en strikken bevrijd. Het witte berenjong werd door een boswachter naar buiten gedragen, zijn kleine lijfje fragiel maar springlevend. Vlakbij hinkte de gewonde moederbeer nog een laatste keer naar Jacob toe.