Ze beëindigde het gesprek en begon langs de berm te ijsberen, het grind krakend onder haar schoenen. Om de paar seconden wierp ze een blik in de richting van de greppel, haar zenuwen waren rauw. Haar gedachten verwarden zich in worst-case scenario’s, het ene nog donkerder dan het andere, het ene nog harder aan haar borstkas knagend.
De hond liet een laag, gebroken gejammer horen, het geluid verscheurde Tina’s kalmte. Hij verschoof ongemakkelijk, draaide een rondje voordat hij zich weer op de deken nestelde. Zijn lichaamstaal flikkerde tussen agressie en wanhoop, verscheurd door het gewicht van wat hij bewaakte.