Ze duwde tegen zijn been, zijn onrust voelend, maar hij kon de knagende angst nooit in woorden uitleggen. Op een middag werd de angst werkelijkheid. Tijdens een speelsessie sloeg een van de welpen te hard met een poot en sloeg Bella plat. Ethan’s hart bevroor toen hij naar de barrière rende, maar Bella krabbelde overeind, schudde zich uit en blafte scherp.
De welp bevroor, zijn hoofd omlaag, bijna verontschuldigend. Het moment verstreek, maar Ethan kon niet stoppen met beven. Hij zag de gezichten van het personeel door het glas – een bevestiging van hun ergste angsten. De vergaderingen werden harder. Sommige medewerkers eisten dat Bella onmiddellijk werd verwijderd. “Je gokt met haar leven,” zei er een. “En met het onze,” voegde een ander eraan toe.