Het dier verroerde zich nauwelijks, duwde alleen het speeltje dichterbij met zijn neus voordat hij zijn ogen sloot. Ethan bestudeerde het tafereel – deze vreemde, met vuil bedekte bewaker eindelijk in rust – en voelde een gevoel van verantwoordelijkheid. Wat hem ook had gedreven om elf uur lang te graven, zijn taak leek volbracht. Zijn taak was echter nog maar net begonnen.
Hij draaide de sleutel in zijn hand en las het vervaagde label opnieuw. Een adres in onregelmatige inkt: 25 Riverside Street. Ethan mompelde de woorden onder zijn adem en probeerde het te plaatsen. Hij was niet bekend genoeg met de indeling van de stad om precies te weten waar het was, maar hij besloot dat hij het zou uitzoeken.