Hij controleerde de nummers terwijl hij liep: Riverside Street 12, 14 en 18. Zijn hartslag versnelde. Zijn hartslag versnelde. Hij kwam dichterbij. Maar toen eindigden de huizen abrupt bij Straat 20. Daarachter maakte de weg een scherpe bocht. Daarachter boog de weg scherp omhoog naar de beboste helling, geen teken van nieuwe huizen, alleen gebroken stenen muren en overwoekerd onkruid.
Ethan fronste en ging op zijn schreden terug om er zeker van te zijn dat hij geen afslag had gemist. Hij omcirkelde het gebied twee keer, op zoek naar een andere rijstrook of verborgen oprit. Niets. Riverside stopte gewoon waar het stopte. Geen nummer 25. Geen aanwijzing dat daar ooit iets was geweest.