De foto in zijn zak leek nu zwaarder. De gezichten van het stel lachten hem toe vanuit zijn geheugen, maar het adres onder de sleutel trok hem naar leegte. Verdenking knaagde aan hem: was het label een vergissing? Of nog erger, een wrede grap, achtergelaten om wie er ook over zou struikelen te misleiden?
Hij bleef aan de rand van de straat staan, starend naar de ononderbroken helling voor hem. De verwarring drong elk moment tot hem door. Hij had het adres, hij had de sleutel, maar er was geen huis, geen deur, niets dat overeenkwam met wat hij in zijn hand had.